کشف ثروت ۱۰۰۰ تُنی نقره در خاک ایران
در حالی که تمرکز معادن ایران عمدتاً بر استخراج طلا، مس، سرب و روی بوده، نقره به‌عنوان محصولی جانبی و کم‌سر و صدا در حال تبدیل‌شدن به یکی از دارایی‌های بالقوه معدنی کشور است؛ گنجی خاک‌خورده که اقتصاد ایران هنوز به‌درستی آن را درک نکرده است.
نقره یکی از فلزات گران‌بهای جهان است که به دلیل ویژگی‌هایی چون رسانایی بالا، قابلیت آلیاژ شدن، کاربردهای صنعتی و همچنین ارزش زینتی و سرمایه‌ای، از اهمیت بالایی برخوردار است.
در ایران، نقره به‌طور عمده به‌عنوان محصول جانبی از معادن طلا، مس، سرب و روی استخراج می‌شود و با وجود آنکه تمرکز اصلی در این معادن روی فلزات اصلی است، اما نقره نیز سهمی قابل‌توجه در تولیدات جانبی دارد.
دومی معدن انگوران (زنجان) یکی از بزرگ‌ترین معادن سرب و روی کشور است که به‌طور جانبی سالانه مقادیر قابل‌توجهی نقره نیز از آن به‌دست می‌آید. تخمین زده می‌شود که تنها در سال ۱۴۰۲، بیش از ۵ تن نقره از این معدن استحصال شده است.
سومین معدن بزرگ،معدن سونگون (آذربایجان شرقی) با تمرکز بر استخراج مس است، اما به‌دلیل ماهیت کانی‌شناسی، نقره نیز در کنار طلا به‌عنوان محصول فرعی در فرآوری کنسانتره‌های مس بازیابی می‌شود.
معدن زرشوران (آذربایجان غربی) نیز بزرگ‌ترین معدن طلای ایران است که ذخایر نقره آن هم قابل‌توجه است. این معدن با فناوری‌های نوین فرآوری، امکان استحصال همزمان طلا و نقره را فراهم آورده و در سال‌های اخیر تولید نقره آن به بیش از ۱.۵ تن در سال رسیده است.
معدن موته (اصفهان)، زرمهر (خراسان رضوی)، رشم (سمنان) و لاطلا (کرمان) نیز معادن طلا هستند که نقره به‌عنوان محصول جانبی از آن‌ها استخراج می‌شود. این معادن در مجموع بین ۳۰۰ تا ۷۰۰ کیلوگرم نقره در سال تولید می‌کنند.